Vegan pesto με σκιουφιχτά

Βασιλικός, βασιλικός και πάλι βασιλικός… Πρέπει να το ξαναπώ? Η κουζίνα έχει πλημμυρίσει από αυτή τη θεσπέσια μυρωδιά! Πως αλλιώς μπορώ να περιγράψω την αγάπη μου για αυτό το φυτό, που τυχαίνει να μου έχει γεμίσει μια γλάστρα? Οπότε αν δεν έκανα σερί, άλλη μια συνταγή με τον λατρεμένο συνδυασμό βασιλικού και τομάτας, θα έσκαγα!

Jump to Recipe

Ιστορία του pesto

Θεωρείται ότι το pesto έχει δύο προκατόχους στην αρχαιότητα, που χρονολογούνται από τη ρωμαϊκή εποχή. Οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να τρώνε έναν παρόμοιο πολτό , το λεγόμενο moretum, το οποίο παρασκευαζόταν χτυπώντας σκόρδο, αλάτι, τυρί, βότανα, ελαιόλαδο και ξύδι μαζί. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, μια δημοφιλής σάλτσα στην κουζίνα της Γένοβας ήταν η agliata, ένας πολτός από σκόρδο και καρύδια.

Η προσθήκη του βασιλικού, ως κύριου συστατικού του σύγχρονου pesto, συνέβη πρόσφατα και για πρώτη φορά καταγράφεται στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν ο γαστρονόμος Giovanni Battista Ratto δημοσίευσε το βιβλίο του η κουζίνα της Γένοβας το 1863:

“Πάρτε μια σκελίδα σκόρδο, βασιλικό ή, όταν αυτός λείπει, μαντζουράνα και μαϊντανό, τριμμένο ολλανδικό τυρί και παρμεζάνα και ανακατέψτε τα με κουκουνάρι. Χτυπήστε τα όλα μαζί σε ένα γουδί με λίγο βούτυρο μέχρι να πολτοποιηθούν. Στη συνέχεια, διαλύστε το με καλό και άφθονο λάδι. Τα λαζάνια συνοδεύονται με αυτό τον πουρέ και γίνονται πιο υγρά, προσθέτοντας λίγο ζεστό νερό χωρίς αλάτι.”

Το 1946, το περιοδικό Sunset δημοσίευσε μια συνταγή pesto από τον Angelo Pellegrini. H σάλτσα παρ’όλα αυτά, άρχισε να γίνεται δημοφιλής στη Βόρειο Αμερική μετά τη δεκαετία του 1980.

Για τη σύγχρονη σάλτσα pesto, έχουμε στο μυαλό μας βασιλικό+παρμεζάνα+κουκουνάρι. Η διατροφική μαγιά όμως έρχεται να αντικαταστήσει επιτυχώς το τυρί, και οι σπόροι κάνναβης για να απογειώσουν την υφή του πιάτου· αν και κατά την προσωπική μου γνώμη, η προσθήκη αυτών των υλικών δεν είναι απαραίτητη.

Σημασία άλλωστε έχει η ποιότητα των υλικών. Όταν το ελαιόλαδο, ο βασιλικός και ο καρπός που θα βάλουμε είναι καλός- και τα ντοματίνια στη συγκεκριμένη περίπτωση- δημιουργούν ένα ονειρεμένο πιάτο!

Όσο για τη διατροφική αξία του πιάτου?

• Ο βασιλικός είναι γνωστός για τις αντισηπτικές και αποχρεμπτικές του ιδιότητες και την αντιφλεγμονώδη δράση του, καταπραύνοντας την όποια φλεγμονή του εντέρου. Επίσης είναι πλούσιος σε προβιταμίνη Α και μπορεί να αυξήσει τη γαλακτοφορία σε θηλάζουσες.
• Τα κάσιους μαζί με το ελαιόλαδο, πλούσια σε μονοακόρεστα, προστατεύουν την καρδιά μας.
• Η διατροφική μαγιά θα μας δώσει τα απαραίτητα αμινοξέα, Β12 και σίδηρο, που ίσως υπάρχουν σε έλλειψη σε μια χορτοφαγική διατροφή.
• Άλλη μια πηγή πρωτεϊνών είναι οι σπόροι κάνναβης οι οποίοι είναι παράλληλα πλούσιοι σε ω3 και ω6 λιπαρά οξέα.
• Καθώς το πιάτο είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες και καλά λιπαρά, θα μας κρατήσει πλήρεις για αρκετές ώρες

Η συνταγή είναι τόοοσο εύκολη και γρήγορη που γίνεται το πολύ μέχρι να βράσουν τα ζυμαρικά μας! Την αγαπώ! Αλήθεια…